De sterren van de hemel eten

De navigatie leidt u naar en door Zeeuws-Vlaanderen, richting Breskens. Daarna de N61 af, richting het piepkleine Slijkplaat. Goed opletten daar, want na ruim 100 meter moet u een zijweg rechts in en er staat geen bord. Iets doorrijden en dan links voor u een klassieke Peugeot 203 pick-up vol viskratten bij een fors wit pand met parking en eigentijdse laadpaal. Ziehier De Kromme Watergang! De lange rit was het waard. In dit tweesterrenrestaurant eet u uiteraard subliem en na een ruim besprenkelde topavond kunt u er desgewenst ook prettig blijven slapen. Maar echt uniek is dat u zich er zo welkom voelt, alsof u bij goede vrienden bent. Die geweldig kunnen koken, dat wel!

Slijkplaat, Ibiza en Springfontein

Wij spreken Tom Vinke, de pas 26-jarige zoon van eigenaar Edwin Vinke die de honneurs waarneemt. Ook zijn onmisbare moeder Blanche schuift aan. Nuchtere, vriendelijke Zeeuwen zonder de poeha die je in dit vak te vaak tegenkomt. Blanche is ondanks een lovend actueel artikel in een grote ochtendkrant opmerkelijk nuchter over het restaurant dat ze sinds juli op Ibiza exploiteren. Vader en zoon wisselen elkaar daar af en zij blijft in Slijkplaat als gastvrouw de rots in de branding. "Weet je", zegt ze, "Ons '1742' zit in een waanzinnig mooi pand, een oud Palazzo.. We hebben een contract voor 5 jaar en we willen er samen met de eigenaar veel succes boeken. De meeste gasten komen er om lekker te eten. Maar zien en gezien worden en je rijkdom showen lijkt er soms even belangrijk. Er is al een paar keer een magnum champagne van dertig mille doorheen gegaan. Bizar. Het is zó verschillend met Slijkplaat". Ze vertellen vervolgens dat Tom geregeld in nóg een restaurant kookt, De Kromme Watergang op wijndomein Springfontein in Zuid-Afrika. Tom: "Een vermogende Duitse klant die hier al jaren frequent eet, is daar de eigenaar. In de Coronatijd keken wij naar alternatieven om actief te blijven. Hij nodigde ons uit om er te gaan kijken en we werden het snel eens. Sindsdien sta ik er geregeld achter de pannen. We koken er als hier, maar met lokale ingrediënten en met de wijnen van het domein."

Spannend

Liefst drie vestigingen dus, dat moet hard werken zijn. In de najaarsvakantie van het restaurant heeft Tom tien dagen helemaal niets gedaan. Dagelijks koken op dit niveau én veel reizen is inderdaad een zwaar bestaan. "Maar", zegt hij glimlachend, "ik wil niet anders, zoals mijn ouders ook niets anders willen. Dit is onze basis: lekker koken, een warm verblijf bieden, gasten laten genieten, blij naar huis zien gaan en zien terugkomen. Ook vaste gasten moet je steeds verrassen. Daarom staan we nooit stil, bedenken we steeds nieuwe gerechten en variaties op bestaande. Oók in de andere vestigingen. Onze Zeeuwse Fruits de Mer heeft nu bijvoorbeeld een Thais accent. Zo veranderen we geregeld. Je zou kunnen zeggen dat wij spelen met eten. Als mijn vader straks uit Ibiza terugkomt eet hij een heel ander menu dan voor zijn vertrek én dan hij zelf kookt. Dat houdt het spannend en leuk."

Meer over de ambities van familie Vinke, hun mooiste producten en het verrukkelijke initiatief Cook like a chef.

Lees verder